„Xaverius Pompeius” jest portretem mojego syna Ksawerego jako antycznego bohatera, który w sposób jeszcze dziecinny i nieumiejętny dźwiga ciężar swojej chwały. 

Napis na rzeźbie jest fragmentem mowy Cycerona, w której opowiada o przymiotach sławnego Gnejusza Pompejusza, gdzie wdarłem się jako „chochlik”.

DICENDUM EST ENIM DE XAVERIUS POMPEI SINGULARI EXIMIAQUE VIRTUTE: HUIUS AUTEM ORATIONIS DIFFICILIUS EST EXITUM QUAM PRINCIPIUM INVENIRE. ITA MIHI NON TAM COPIA QUAM MODUS IN DICENDO QUAERENDUS EST. 

z łac. „Mam bowiem mówić o wyjątkowych osobistych zaletach Ksawerego Pompejusza, a mowę na ten temat trudniej skończyć niż rozpocząć. Dlatego starać się muszę nie tyle o słów obfitość, co o miarę w mówieniu”.