Beata Stankiewicz-Szczerbik – uważana jest za jedną z najzdolniejszych i najciekawszych osobowości polskiego szkła artystycznego. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych na Wydziale Szkła i Ceramiki we Wrocławiu.

Zajmuje się tworzeniem unikatów ze szkła. Projektuje i realizuje szkło w architekturze, czego przykładem są witraże w gotyckim kościele p.w. Św. Macieja we Wrocławiu. Jej prace znajdują się w Muzeach Narodowych: we Wrocławiu i w Poznaniu oraz w Muzeum Miejskim w Jeleniej Górze, Muzeum Polskim Szkła Współczesnego w Sosnowcu i Muzeum ASP we Wrocławiu. Artystka brała udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych. W kraju i zagranicą.

O Dziele artystki Krzysztof Kucharczyk tak napisał: „Chcąc w pełni zrozumieć i poznać drogę twórczą Beaty Stankiewicz-Szczerbik odbiorca musi przejść ponad szklaną materię, w której tworzy, porzucić rozpatrywanie jej sztuki jedynie w ramach materiału jakim głównie się posługuje. Jej twórczość ma na celu skłonić widza do odejścia od hermetycznego spojrzenia, do przekroczenia preikonograficznej granicy jaką niewątpliwie wyznacza sam obiekt. To świat uwolniony z fizycznej gęstości szkła, to szereg tropów wymykających się spod technologicznej peregrynacji wyznaczanej przez właściwości plastyczne substancji. To wartość dodana, ulotne skojarzenia, to pierwiastek idei, koncept, założenie. Przekaz treści odbywa się za jego pomocą i na tle tegoż tworzywa. Materiał staje się jedynie katalizatorem ekspresji, pozostawiającym atrybuty formalne na drugim planie. Nie chodzi tu o czystą deprecjację materii, raczej o przesunięcie „ciężaru” gatunkowego na to, co materialnie jest nieobecne, na (u) lotny zamysł autorki. Bez względu na to z jaką techniką mamy do czynienia, pierwotną i najważniejszą cechą prac Beaty Stankiewicz-Szczerbik jest ich siła wyrazu”.