Antonii Janusz Pastwa urodził się 26 stycznia 1944 r. w Brzozie k. Kozienic. Studiował na Wydziale Rzeźby na ASP w Warszawie – najpierw w pracowni prof. Mariana Wnuka, a później w pracowni prof. Stanisława Słoniny. Dyplom uzyskał w 1970. W 1992 mianowany został profesorem sztuk plastycznych. Członek Rady Programowej Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Wielokrotnie uczestniczył w pracach Jury ogólnopolskich konkursów rzeźbiarskich, niejednokrotnie pełniąc funkcję przewodniczącego. Opiekun artystyczny wielu realizacji przestrzennych. Odznaczony srebrnym medalem “Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
“W rzeźbie Pastwy czas się ogląda i jest oglądany. Należy do tych artystów, dla których każdy stopień, który osiągnęli, jest wyzwaniem, punktem wyjścia do nowego, niespodziewanego, nieobliczalnego dzieła, przekraczaniem siebie jeszcze raz, na nowo”. (Krzysztof Karasek)
“Pastwa odnajduje własne zasady kompozycji i ekspresji; równowagi i rytmu; harmonii i kontrastu. W materialnym kształcie zamknąć pragnie skondensowaną energię wewnętrzną, a przez to wywołać określoną temperaturę emocjonalną u odbiorcy. Każda rzeźba, każdy kształt jest strukturą otwartą. Te rzeźby posiadają własne życie, niejako niezależnie od przedmiotu”. (Krzysztof Mętrak).
Wśród ważniejszych realizacji wymienić należy: pomnik Józefa Brandta (Orońsko), pomnik Henryka Wieniawskiego (Lublin), reliefy na rezydencji Foksal, czy stworzoną wespół z Adamem Myjakiem kwadrygę Apollina na frontonie teatru Wielkiego w Warszawie.